اولویت‌بندی توسعه کارآفرینی در مناطق روستایی با استفاده از تکنیک پرومتی، مطالعه موردی: دهستان حومه بخش مرکزی شهرستان خدابنده استان زنجان

کارآفرینی از فعالیت‌هایی است که می‌تواند به نوعی برطرف‌کننده بسیاری از چالش‌های عمده بزرگ (همچون بیکاری، درآمد پایین، عدم تنوع اقتصادی و جز آن) در مناطق روستایی باشد و در سایر جنبه‌های زندگی انسانی روستاییان نیز تأثیر مثبت نهد. به همین علت اقتصاددانان و صاحب‌نظران معتقدند که کارآفرینان از عوامل اصلی و راهبردی توسعه اقتصادی‌اند که با استفاده از تجربیات روش‌های کهنه و حذف ناکارآمدی‌‌های آنها و جایگزینی شیوه‌های کارآمد و نو، به نظام اقتصادی پویایی و حیات می‌بخشند. بنابراین می‌توان به این نتیجه دست یافت که کارآفرینی روستایی راهکاری جدید در نظریه‌های توسعه برای توانمندسازی و ظرفیت‌سازی در مناطق روستایی با هدف کاهش شکاف شهر- روستا، ایجاد برابری اقتصادی، اجتماعی، محیطی و نهادی است و ابزاری مهم در رسیدن به توسعه پایدار به‌شمار می‌آید. با این حال توسعه کارآفرینی در مناطق روستایی به انتخاب بهترین مکان برای استقرار فعالیت‌های مرتبط با کارآفرینی وابسته است. اگرچه برنامه‌ریزان روش‌های متفاوتی را برای اولویت‌بندی مکان‌ها مورد استفاده قرار داده‌اند، اما به نظر می‌رسد که تکنیک رتبه‌بندی بر اساس تحلیل‌های تصمیم‌گیری چندمتغیره، از مفیدترین روش‌ها در جهت اولویت‌بندی مکان‌هاست. لذا در این مطالعه از تکنیک پرومتی برای اولویت‌بندی توسعه کارآفرینی در مناطق روستایی دهستان حومه مرکزی شهرستان خدابنده ـ به عنوان جامعه نمونه ـ استفاده شد، که نتایج به دست آمده بر اساس شاخص‌های 10گانه نشان‌دهنده این است که روستاهای نظرقلی، اقچه‌قیا و لاچوان به ترتیب رتبه‌های اول تا سوم را به دست آوردند. روش‌شناسی تحقیق توصیفی- تحلیلی است.